Of je worst lust

Sinds enige tijd bezigt Arnhem een geweldig vacature-matchsysteem bij de sociale dienst, genaamd Matchcare. Op zich een prima idee, mits het zou werken. Maar bij het bestuderen van de voorgestelde vacatures bekruipt mij het donkerbruine vermoeden dat er iets niet helemaal goed gaat.

Het begon met een gesprek bij de Dienst Werk en Inkomen, waarin ik toestemming moest geven voor de koppeling van mijn gegevens en mijn mogelijkheden en plaats op de participatieladder. Dit alles werd onderzocht door een zeer vriendelijke en ongetwijfeld goedbedoelende, maar volslagen wereldvreemde ambtenaar. Hij legde mij uit dat er een nieuw systeem werd geïntroduceerd, waarbij mijn CV zou worden ingevoerd en gekoppeld aan een vacaturebank.

Ik was nogal verrast. Dat idee is niet bepaald nieuw en zelfs het UWV heeft al sinds jaar en dag zo’n systeem, namelijk werk.nl. Nog even afgezien van het feit dat je daar als serieuze werkzoekende vaak ook niet veel verder mee komt dan ‘ja maar, die vacature is al maanden geleden vervuld, hoe komt u erbij om te bellen?’.



Openbaring
Enfin. De meerwaarde was dus behalve koppeling aan een vacaturebank, het vaststellen van mijn mogelijkheden op de arbeidsmarkt. De beste man concludeerde na een gesprek van een uur dat ik iets miste waardoor ik niet kon concurreren met jongere kandidaten met vergelijkbare capaciteiten, namelijk een HBO- of WO-diploma. Wat een openbaring. Dat had ik hem binnen drie seconden aan het begin van het gesprek al kunnen vertellen, en dat heb ik ook al meermalen in de afgelopen – pak ‘m beet – 15 jaar van flexcontract naar WW naar bijstand naar flexcontract enzovoort aan zo onderhand half arbeidsdeskundig ambtenarenland gedaan.

Als klap op de vuurpijl maande hij mij om niet zo negatief te denken, en als ik een concreet voorstel zou indienen om mijn achterstand te repareren (in mijn geval zou dat betekenen dat ik minimaal een HBO-opleiding zou moeten volgen en die volledig vergoed zou moeten krijgen) zou er van alles mogelijk zijn. Ik heb hem maar in de waan gelaten. Zo’n 15 jaar geleden waren er inderdaad wel mogelijkheden, maar die zijn allemaal wegbezuinigd. Ik weet ook dat de participatiepot bij de gemeente dit jaar allang leeg is.

Naderhand wist ik niet meer of ik moest lachen of huilen om zoveel onnozelheid. Nu ben ik dan wel vrij goed geïnformeerd, maar dat geldt lang niet voor alle bijstandsgerechtigden. Zo’n ambtenaar geeft die mensen valse hoop en dat vind ik onverantwoord. Verder ben ik verbijsterd over hoe het kan dat zo iemand blijkbaar wél een betaalde baan heeft. Echt, ik vond hem superaardig, maar ook incompetent. Ik vraag me nu dus af hoeveel er van hem rondlopen bij de sociale dienst, en of die allemaal mensen ‘in het afvoerputje’ (zoals een andere casemanager de bijstand noemde bij mijn intake tijdens een eerder arbeidsinterval, jaren geleden) dergelijke loze worsten voorhouden.

We blijven optimistisch

Maar goed, ik doe nog steeds mijn best om positief te blijven, dus verwachtte ik op basis van het door mij opgegeven profiel wekelijks zinvolle vacatures in mijn mailbox te ontvangen. Niets is minder waar. Het lijkt er meer op dat er een willekeurige greep is gedaan uit werk.nl. Volgens de wet is alle werk passend, maar enige realiteitszin lijkt me meer op z’n plaats. Kafka in de bijstand.

Echt, ik wil niets liever dan een betaalde baan, zodat ik verlost ben van deze volslagen tijdverspilling. Ik heb wel wat beters te doen, namelijk amendementen op het concept-verkiezingsprogramma van GroenLinks doornemen en erop reageren, een nieuwsbrief maken voor de medewerkers van RTV Arnhem, werken aan het beleids- en visiestuk voor de subsidieaanvraag, andere bestuursleden achter hun broek zitten, interesse tonen in hun wel en wee, overleggen over de nieuwe website en ga maar door. En o ja, passende vacatures vinden en erop reageren.

Lees ook het blog van Doree Colenbrander over haar ervaringen met de participatiewet  en reïntegratie sinds haar terugkeer uit Spanje.

mc1mc2
Bewaren

4 reacties

  1. Henk Scheerooren

    Mooi inkijkje achter de schermen. Weer wat geleerd maar ook een dikke “daar kijk ik niet van op”
    Misschien dat het toch eens tijd wordt dat ze daar OOK zelf hbo-ers in dienst nemen.
    En dan graag qua competenties beschikken over een flinke dosis empathie en organisatiesensitiviteit.

  2. Geert

    Inderdaad. Het is alsof je zonder afgeronde HBO-opleiding, niet meer mee telt op de arbeidsmarkt, of in de maatschappij in het algemeen. Kijk maar naar verzekeringen voor hoger opgeleiden, of dating voor hoger opgeleiden. Functies waar men ooit VMBO/MBO voor vroeg, daarbij stelt me nu als eis; minimaal een afgeronde HBO-opleiding. Dit verschijnsel zie je vaak bij elitaire bureaucratische organisaties. Overheid c.q. semi-overheid.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vier × 4 =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven